U jakich pacjentów, logopeda może wykorzystywać techniki terapii manualnej?

5 listopada, 2021

U jakich pacjentów, logopeda może wykorzystywać techniki terapii manualnej ? Zasadność stosowania technik manualnych w pracy logopedycznej jest szeroka i nie zawsze będzie definiowana przez jednostkę chorobową. W znacznym stopniu to, czy zastosujemy powyższe techniki będzie zależało od stanu naszego pacjenta. Od tego, czy na trudności funkcjonalne (problemy z połykaniem, przyjmowaniem pokarmów, oddychaniem, artykulacją), wpływają problemy ze strukturą, czyli najczęściej układem mięśniowo – powięziowym.Terapia manualna, znajduje zastosowanie u wszystkich osób z ograniczeniami ruchomości i wyczuwalnym palpacyjnie, zmienionym napięciem. Logopedów i neurologopedów najbardziej będą interesowały struktury w obrębie głowy, szyi oraz klatki piersiowej, przepony czy przejścia piersiowo-lędźwiowego. W większości przypadków, ograniczenia strukturalne będą wpływały na trudności funkcjonalne. Z drugiej strony długotrwałe zaburzenia funkcjonalne wpływają na strukturę. Do jednostek chorobowych, w których znajdzie zastosowanie terapia manualna zaliczamy: Udary, mózgowe porażenie dziecięce, wady genetyczne przebiegające z podwyższonym napięciem mięśniowym, dystrofie mięśniowe, atrezje przełyku, stwardnienie rozsiane, dysfagia w przebiegu chorób neurologicznych, genetycznych, nowotworowych. Ale nie tylko…. Umiejętność trafnej oceny posturalnej oraz dobór odpowiednich technik, przydadzą się także u pacjentów bez poważnej historii chorobowej, ale z zaburzoną postawą ciała, statyką, a szczególnie relacją głowa – tułów. Nieprawidłowości te, mogą prowadzić do dysfunkcji narządu żucia, wad zgryzu, czy parafunkcji w zakresie połykania i oddychania. W pracy logopedy bardzo ważne są techniki skierowane na terapię nerwu błędnego, które prowadzą do normalizacji pracy Autonomiczny Układ Nerwowy. Wykorzystuje się je u pacjentów w stresie oraz z napięciami emocjonalnymi. Nerw błędny unerwia wiele struktur anatomicznych w obrębie gardła i łączy się z innymi nerwami czaszkowymi (n. dodatkowym czy n. językowo-gardłowym) przez co jest kluczowy w manualnej pracy z pacjentami logopedycznymi.

Ważne: Użytkowanie strony oznacza zgodę na używanie plików Cookies i innych technologii. Więcej w polityce prywatności